Δημαράς, Νικόλαος

(Ναύπλιο 1856 – Αθήνα 1904). Νομομαθής, δικηγόρος και πανεπιστημιακός. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου ανακηρύχθηκε διδάκτορας το 1886. Συνέχισε τις σπουδές του στα πανεπιστήμια του Μονάχου, της Λειψίας και του Γκέτινγκεν, με δασκάλους διαπρεπείς νομομαθείς, ανάμεσα στους οποίους και ο περίφημος Ρούντολφ φον Γέρινγκ. Το 1890 επέστρεψε στην Αθήνα και διορίστηκε υφηγητής της ιστορίας και των εισηγήσεων του ρωμαϊκού δικαίου, ενώ το 1894 διορίστηκε τακτικός καθηγητής στην ίδια έδρα. Έγραψε τις επιστημονικές μελέτες Περί αντιπροσωπεύσεως εν τη πολιτική δικονομία των Ρωμαίων (1879), Ιστορία και εισηγήσεις του ρωμαϊκού δικαίου (τόμ. 2, 1883-84) κ.ά. Μετέφρασε το Ρωμαϊκό δίκαιο του Βίτσαϊντ και τη Νομική επιστήμη του καθημερινού βίου του Γέρινγκ.